violet smells like violets - true

Zawsze twierdziłam, i twierdzić będę, że alkohol to zło w najczystszej postaci, a jednak zeszły rok spędziłam na produkcji nalewek. Aby nie było nieporozumień – były to nalewki lecznicze, sporządzone na często występujące dolegliwości w mojej rodzinie. Malinowa, porzeczkowa (smordinówka), jeżynowa i z dzikiej róży.  Jednym słowem - leśny monopol. W tym roku chcę poszerzyć nie tylko kulinarne doświadczenia, ale także poznać nowe, nierzadko egzotyczne smaki. Od czego zacznę? Od fiołków!

Z fiołków można robić różne cuda. Od galaretek, przez konfitury i nalewki na słodkich wypiekach czy sałatkach kończąc. Godzinę klęczenia w krzakach i zbierania w kucki pojedynczych kwiatków musiałam jednak wykorzystać mądrze, bo niewiele udało mi się ich uzbierać. Decyzja padła na fiołkową konfiturę. Przepis wraz z mega przydatnymi radami znalazłam na blogu Małgosi – trochę inna cukiernia. No, ale dosyć już tej paplaniny. Zostawiam was z procesem wytwarzania pierwszych w historii czerwońca na leśnej konfitur z fiołków.

Składniki
·         Płatki fiołków 100 g
·         Sok ze świeżo wyciśniętej połówki cytryny
·         Cukier  80-100 g
·         Woda  200 ml

Ważne jest, aby fiołki były przebrane z łodyg i innych „śmieci”, a przede wszystkim z białka w postaci zagubionych robaczków. Choć kto wie, może z robalami są bardziej odżywcze.

Do tak przygotowanych fiołków dolewamy wodę i sok z cytryny, a następnie mieszamy, miksujemy, mielimy i inne formy zniekształcania produktu. 

Dodajemy cukier (w przepisie podana była pektyna, jednak u mnie z tym ubogo, dlatego tylko cukier) i gotujemy pod przykryciem. Kiedy nasza fiołkowa masa przybierze formę zbliżoną do konfitury, zlewamy do wyparzonych słoików i pasteryzujemy w wodzie lub piekarniku przez kilkanaście minut.

Z tylu składników udało mi się przygotować tylko... jeden słoiczek! Cóż, fiołki to nie są jakieś arbuzy, żeby od razu całą spiżarnię zapychać, ale wystarczają, aby zapchać brzuch i rozbudzić podniebienie.